Τζάμπα τα γαλόνια!
Δεν αξίζουν μία τόσοι και τόσοι Κομισάριοι της ΕΕ και άλλοι τόσοι του ΔΝΤ.
Η λύση ήταν μπροστά τους και δεν την έβλεπε κανείς!
Ευτυχώς δηλαδή που βρέθηκε αυτός ο παμμέγιστος αρθρογράφος της Ημηρεσίας (ή και οι εντολοδόχοι του) και βρήκε λύση σίγουρη, που τραβά στην ανηφόρα, σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει! (Αχ τι λέω από τα νεύρα μου;…)
Η λύση; Να πωληθεί ο ΟΣΕ (Πακεταρισμένος σε συσκευασία δώρου; Δεν το διευκρινίζει αυτό!) και αν δεν βρεθεί αγοραστής να κλείσει! Ναι ήταν τόσο απλό και δεν το σκέφτηκε κανείς μέχρι τώρα!
Άντε βρε… κάνε μας ένα σκόντο στην εφημερίδα σου, να βάλουμε εκεί πέρα ένα πωλητήριο! (Σου ξεκαθαρίζουμε ότι μεσιτείες δεν δίνουμε, έτσι; Μην ζητάς τίποτα μετά…)
Παραθέτουμε το άρθρο του παμμέγιστου έτσι για να το απολαύσετε όλοι!
Να πωληθεί ο ΟΣΕ αντί να κοπούν τα επιδόματα
Του Θανάση Λυρτσογιάννη («Ημηρεσία» 23 Φεβ. 2010)
Τέλος στα δόγματα. Τέρμα στις προκάτ αλήθειες. Για να επέλθει η κάθαρση που όλοι επιθυμούμε στην τραγωδία που ζει η χώρα, η οικονομία κι’ εμείς χρειάζεται να κάνουμε αυτό που λέει ο Σουν Τσου ότι δηλαδή «θα νικήσει εκείνος που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να αποφύγει τον πόλεμο».Που σημαίνει ότι απαιτείται σχέδιο, προτεραιότητες και στόχοι, καθώς στρατηγική και τακτική που θα επιτρέψουν να οδηγηθούμε στο τέρμα της διαδρομής.Και για να μη μιλάμε θεωρητικά ας δούμε μερικά παραδείγματα.
Παράδειγμα 1ο: Ο ΟΣΕ σήμερα κοστίζει στους φορολογούμενους δύο εκατομμύρια ευρώ την ημέρα και το έργο που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο ασφαλώς και δεν αποτιμάται σε αυτό το ύψος. Την ίδια ώρα με την περικοπή κατά 10% των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων η κυβέρνηση υπολογίζει να εξοικονομήσει 650 εκατομμύρια ευρώ. Θα μπορούσε να αποφύγει τις περικοπές αν ιδιωτικοποιούσε τον ΟΣΕ, αν κατάφερνε να τον κάνει κερδοφόρο ή ακόμα και να τον έκλεινε αν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι σιδηρόδρομοι δεν έχουν προοπτική και μέλλον στην Ελλάδα.
Παράδειγμα 2ο:Εκατοντάδες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί δεν παράγουν κανένα έργο. Είναι κλινικά νεκροί. Ας βάλει λουκέτο ή ας ιδιωτικοποιήσει όσους είναι δυνατόν να ιδιωτικοποιηθούν γιατί αλλιώς θα συνεχίζεται η διαφθορά και η σπατάλη πόρων που διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι αποδοτικοί.
Παράδειγμα 3ο: Επαναπατρισμός κεφαλαίων. Η λογική δεν θα πρέπει να είναι φοροεισπρακτική. Σήμερα η μεγαλύτερη ανάγκη εντοπίζεται στην κινητοποίηση κεφαλαίων για επενδύσεις ώστε να αντιμετωπιστεί η ύφεση η οποία πολύ σύντομα θα αναδειχθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα. Το κριτήριο του επαναπατρισμού θα πρέπει να είναι αν θα επενδυθούν και που και όχι το ποσοστό φόρου. Εξάλλου, αν για παράδειγμα τοποθετηθούν σε ακίνητα το Δημόσιο θα εισπράξει περισσότερους φόρους, ενώ θα συμβάλλουν και στην αναζωογόνηση της αγοράς ακινήτων που αποτελεί και την ατμομηχανή της οικονομίας
Σημ. Τα συμεράσματα και τα σχόλια δικά σας!
Η Ελλάδα δεν έχει προοπτική χωρίς σιδηρόδρομο. Όποθιος το λέει αυτό είναι απλά "της αρπαχτής". Η υπανάπτυξη της Ηπείρου και της Κεντρικής Έλλάδας οφείλεται και στην έλλειψη υποδομών. Κυρίως σιδηρόδρομου. Τι να έκανε κάποιος στα Τζουμέρκα και τα Άγραφα, όταν δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο παρά με άθλια φορτοεπιβατικά μιά φορά τη βδομάδα; Και για να του πάρει το φορτηγό τα γεννήματα, τα ξύλα ή τα σφάγια, τον έγδερνε κανονικά (και μας με το κόστος μεταφοράς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σήμερα, πως να πάει κανείς σε χειμερινά θέρετρα, που έχουμε μπόλικα πλέον, όταν κινδυνεύει με το πρώτο χιόνι να αποκλειστεί ή να σκοτωθεί σε δρόμους καρμανιόλες. Γιατί να πρέπει να πάει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με το ΙΧ του; Χαζοί είναι οι Ελβετοί και οι Αυστριακοί που γέμισαν τόν τόπο τραίνα και τραινάκια;