Η «επαλήθευση της Κασσάνδρας» και η πτώση της «Σιδηροδρομικής Τροίας»

Η Κασσάνδρα ήταν κόρη του Βασιλιά Πριάμου. Είχε προβλέψει την καταστροφή της Τροίας και δεν την πίστεψε κανείς. Δεν είναι ζηλευτός ο ρόλος της Κασσάνδρας αλλά δυστυχώς οι φόβοι και οι προβλέψεις μας τον τελευταίο καιρό επαληθεύονται.

Τι γίνεται όμως όταν τα ίδια τα γεγονότα σε ξεπερνούν;

Ποιος μπορούσε να προβλέψει αυτή τη στροφή θέσεων κατά εκατόν ογδόντα μοίρες, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί αυτή την κατρακύλα της πολιτικής αξιοπιστίας;

Το παιχνίδι της υποβολής της ψυχολογίας του φόβου συνεχίζεται.

Η ανησυχία του κάθε μισθωτού και του κάθε Σιδηροδρομικού λίγα βήματα απέχει από το να γίνει φόβος για το αύριο. Το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι όσοι το μεθοδεύουν.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μίλησε για απώλεια Εθνικής κυριαρχίας.

Όταν όμως οι Κυβερνήτες συναινούν και προσπαθούν να πείσουν το λαό για την αναγκαιότητα της απαξίωσης, τότε δεν μπορούν να μιλούν για απώλεια. Είναι ΚΑΘΑΡΑ παράδοση (αμαχητί) της Εθνικής κυριαρχίας.

Η εγκατάλειψη των προεκλογικών θέσεων και υποσχέσεων και η πλήρης υποταγή στις θέσεις των «σκληρών» της Ευρώπης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η πρωτοφανής για τα Ελληνικά χρονικά μείωση μισθών, από την Κυβέρνηση Παπανδρέου και μάλιστα χωρίς να ληφθούν τα αντίστοιχα μέτρα για την αναγκαία προστασία των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων από την αδηφάγο αγορά, ξάφνιασαν ακόμη και Υπουργούς της ίδιας της Κυβέρνησης.

Αν υποθέσουμε ότι πραγματικά είχαν (προεκλογικά) τις καλύτερες προθέσεις για τον ΟΣΕ οι σημερινοί Κυβερνόντες, ας υποθέσουμε ότι αλήθεια πίστευαν σε ένα Δημόσιο ΟΣΕ με κοινωνικό χαρακτήρα, με τέτοια στροφή πολιτικών θέσεων, με τέτοια αναξιοπιστία των μέχρι τώρα υποσχέσεων, με καθυστερήσεις αποφάσεων που αποδεικνύουν ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΠΙΘΑΝΕΣ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ;

Ταιριάζουν εδώ οι στοίχοι του Ανδρέα Κάλβου.

«Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας ας έχωσι•

θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία. »

Δυστυχώς στις «εκατό μέρες» (της πλήρους απραξίας) αυτοί που αποφάσισαν για το ασφαλιστικό μας, για το φορολογικό μας με τις «αποδείξεις», για τα μισθολογικά μας με την γνωστή και πρωτοφανή μείωση μισθών και σε λίγο θα αποφασίσουν και για τα εργασιακά μας στον ΟΣΕ, έθαψαν την τόλμη και την αρετή μαζί με τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να «επαληθευτεί η Κασσάνδρα.» Η Πτώση της (Σιδηροδρομικής) Τροίας είναι θέμα ημερών. «Δούρειος Ίππος» οι προεκλογικές υποσχέσεις για ύπαρξη σχεδίου (πράσινης;) ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση και οι ελπίδα για κάτι καλύτερο που μοιράστηκε και αυτή προεκλογικά.

Ας αναλογιστεί ο καθένας μας τις ευθύνες που του αναλογούν και ας ελπίσουμε τουλάχιστον κάποιοι να ωριμάσουν μετά από αυτό το «πάθημα».

Ένας συνάδελφος της «πρώτης γραμμής» που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος.