«Μας αδικούν κατάφωρα...»

 

«Καθημερινή» της Τασούλας Καραϊσκάκη

Αγανακτισμένοι οι σιδηροδρομικοί με τα ΜΜΕ, «που με τα χαλκευμένα και ψευδή στοιχεία τους μας αδικούν κατάφωρα και δεν αναδεικνύουν το πρόβλημα στη ρίζα του», άρχισαν να μοιράζουν φυλλάδια στο επιβατικό κοινό των τρένων. Για το αβυσσαλέο έλλειμμα του ΟΣΕ (10,5 δισ. ευρώ – κάθε μέρα ο Οργανισμός καταγράφει ζημίες της τάξεως των 2,2 εκατ. ευρώ), δεν ευθύνεται άλλος, γράφουν, από τη φυσική και πολιτική ηγεσία του ΟΣΕ, που: «Εστησαν 10 θυγατρικές και, αφού τις πληρώσαμε, τις έκλεισαν. Αγόρασαν βαγόνια το 2004 από τον Κιολεΐδη, 160 τον αριθμό και από το 2008 κυκλοφορούν μόνο τα 80! Ξόδεψαν δισ. για τον σιδηρόδρομο Κρυονέρι - Αγρίνιο, που ποτέ δεν λειτούργησε. Δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός για τα εισιτήρια του προαστιακού (75% των επιβατών χωρίς εισιτήριο). Προκλητικά χαμηλά κόμιστρα, της τάξης των 5 - 10 ευρώ ο τόνος, σε μεγαλοεπιχειρηματίες για μεταφορά εμπορευμάτων μεταξύ Αθήνας - Θεσσαλονίκης...».

Σίγουρα δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι για τις απευθείας αναθέσεις μεταφορικών υπηρεσιών, τις σκανδαλώδεις προμήθειες για την αγορά τροχαίου και άλλου υλικού, το δυσθεώρητο κόστος των έργων (κανένα δεν έχει ολοκληρωθεί από το 1995, οπότε άρχισε ο εκσυγχρονισμός του Οργανισμού), τη μηδενική απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων. Μπορεί να μην εμπλέκονται με τα κυκλώματα που μετέφεραν εμπορεύματα εν αγνοία του ΟΣΕ, διέγραφαν χρέη μεταφορικών εταιρειών, είχαν στήσει «μηχανή κοπής» ταυτοτήτων απεριόριστων διαδρομών, επέτρεπαν την αποθήκευση εμπορευμάτων ιδιωτικών εταιρειών σε δύο κτίρια του ΟΣΕ στο Θριάσιο, χωρίς μίσθωμα (ο Οργανισμός πρέπει επιπλέον να πληρώσει 150.000 ευρώ για ρεύμα και 400.000 ευρώ για νερό) κ. ά. Αλλά δεν μπορούν να παριστάνουν τη στρουθοκάμηλο μπροστά στη διόγκωση του Οργανισμού κατά τα πελατειακά πρότυπα κάθε δημόσιας υπηρεσίας, την από ετών πορεία του στο χείλος της καταστροφής (3,5 δισ. ευρώ το έλλειμμα το 2004, 7,7 δισ. το 2007, 10,5 δισ. σήμερα).

Το σχέδιο εξυγίανσης του Οργανισμού δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει μείωση, με μετατάξεις, του αριθμού των εργαζομένων (7.800 σήμερα - 2.000 υπό συνταξιοδότηση), άρα και του κόστους της μισθοδοσίας (430.000 ευρώ). Σίγουρα τα δημοσιεύματα για τον μηνιαίο μισθό των μηχανοδηγών (6.000 ευρώ) και την πολυπληθή «αφρόκρεμα» (το 30-40% των υπαλλήλων αμείβονται με 80–100.000 ευρώ τον χρόνο), έχουν σκανδαλίσει την κοινή γνώμη και εξοργίσει τους ιδίους. Δεν είναι απίθανο να ζήσουμε άλλη μια Ολυμπιακή, με τους διαμαρτυρόμενους υπό μετάταξη υπαλλήλους να κλείνουν δρόμους για ημέρες.

Ομως, ο Οργανισμός, απαξιωμένος (δεν καλύπτει ούτε το 8% της επιβατικής κίνησης και το 2% της εμπορευματικής, ενώ τα περισσότερα δρομολόγια είναι ελλειμματικά) «βουλιάζει». Είναι «η πιο απαξιωμένη και χρεωμένη δημόσια υπηρεσία στην Ευρώπη», όπως είπε πρόσφατα ο κ. Ρέππας, που όχι μόνο δεν πληρώνεται αλλά πληρώνει κάθε επιβάτη με 33 ευρώ για να τον μεταφέρει. Δεν θα «επιβιώσει» εάν τα φαινόμενα κακοδιοίκησης και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος δεν εκλείψουν. Η εξυγίανση θα έχει αναμφισβήτητα «θύματα». Το θέμα είναι ποια φωνή διαμαρτυρίας θα υπερισχύσει, των αδυνάτων ή των βολεμένων, που είναι οι περισσότερο διαπλεκόμενοι και πιο καλά οργανωμένοι;