Ο Επαρχιακός τύπος που είναι ακόμη έξω από τη «βρωμιά» της προσπάθειας χειραγώγησης της κοινής γνώμης λέει μερικές φορές τα πράγματα με το όνομά τους.
Το άρθρο που ακολουθεί από τα «Τρικαλινά Νέα» λέει πράγματα που μας θυμίζουν πολλά.
Ανατριχιαστικά πράγματα… που σιγά, σιγά παίρνουν μορφή και σχήμα μπροστά μας!
Συντάχθηκε απο τον/την Άννα Γαρταγάνη
Τρίτη, 11 Μάιος 2010 20:18
Το πρόγραμμα που μας επιβλήθηκε από την ΕΕ – πρωτίστως – και το ΔΝΤ, και το οποίο συνυπογράψαμε την Κυριακή, δεν μπορεί να πετύχει το στόχο του αν δεν υπάρξει λογιστική ανάπτυξη.
Ξεκαθαρίζουμε το «λογιστική», επειδή αναφερόμαστε σε μια ανάπτυξη που δεν συνδέεται με τη βελτίωση των συνθηκών ζωής: δεν μετριέται με το πόσοι έχουν πρόσβαση στη δημόσια υγεία, πόσο είναι το προσδόκιμο ζωής, πόσοι είναι οι αναλφάβητοι, έχουν ιδιόκτητη στέγη ή πόσα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο για να εργαστούν.
Όχι, όλοι αυτοί οι δείκτες, δε σημαίνουν τίποτα για την «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται η ΕΕ και το ΔΝΤ. Είναι καθαρά ανάπτυξη των δεικτών, του χρηματιστηρίου, των τραπεζών και των ισολογισμών.
H «ανάπτυξη» αυτή λοιπόν, δεν πρόκειται να έρθει αν δεν αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία που αξίζει 250 έως 350 δισ. ευρώ. Αυτό κρώζουν νυχθημερόν τα παπαγαλάκια στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Οι ακριβοπληρωμένοι σχολιαστές που έχουν γίνει αυτόκλητοι τιμητές του δημόσιου βίου, αλλά χαριεντίζονται στα παράθυρα, ή στα ακριβά μαγαζιά, μαζί με εκείνους που περνούν γενεές δεκατέσσερις.
Τι σημαίνει «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας; Μα, το απλούστερο: ξεπούλημά της, όσο όσο, σε όποιον προσφέρεται να μας «απαλλάξει» από αυτή. Και δυστυχώς, αυτό δεν αφορά τον κάθε μικρομεσαίο. Αφορά μόνο μεγάλες επιχειρήσεις, μεγάλους “επενδυτές” όπως λέγονται οι νέοι παγκόσμιοι άρχοντες. Αυτοί που θα πάρουν τον ΟΣΕ σε τιμή όσο κοστίζουν πέντε συρμοί και θα μας φορτώσουν μερικές χιλιάδες άνεργους σιδηροδρομικούς.
Επειδή, το τελευταίο διάστημα κάνουμε διαρκώς τον παραλληλισμό με την Αργεντινή (τον έκανε και το ίδιο το ΔΝΤ την Κυριακή!), εκεί, μαθαίνουμε ότι ξεπούλησαν τη δημόσια επιχείρηση πετρελαίων (YPF) για τίμημα που ισοδυναμούσε με τα έσοδα – κοτζάμ! – 9 μηνών. Θυμηθείτε το αυτό την επόμενη φορά που θα ακούσετε για «αξιοποίηση της ΔΕΗ» ή για είσοδο των ιδιωτών σε αυτή, ώστε να υπάρχει ανταγωνισμός.
Ξεπούλησαν τον δικό τον Αργεντινό ΟΣΕ, απολύοντας 80.000 εργαζόμενους, δανειζόμενοι 700 εκ. δολάρια για να πληρώσουν τις αποζημιώσεις. Για να ρημάξει και να υποτετραπλασιαστεί το μήκος των γραμμών που εξυπηρετούσε τη χώρα. Κρατήσανε κι εκεί τα “επικερδή” δρομολόγια. Σας θυμίζει κάτι;
Εμάς, δυστυχώς, όλο και περισσότερα.
Τρίτη, 11 Μάιος 2010 20:18
Το πρόγραμμα που μας επιβλήθηκε από την ΕΕ – πρωτίστως – και το ΔΝΤ, και το οποίο συνυπογράψαμε την Κυριακή, δεν μπορεί να πετύχει το στόχο του αν δεν υπάρξει λογιστική ανάπτυξη.
Ξεκαθαρίζουμε το «λογιστική», επειδή αναφερόμαστε σε μια ανάπτυξη που δεν συνδέεται με τη βελτίωση των συνθηκών ζωής: δεν μετριέται με το πόσοι έχουν πρόσβαση στη δημόσια υγεία, πόσο είναι το προσδόκιμο ζωής, πόσοι είναι οι αναλφάβητοι, έχουν ιδιόκτητη στέγη ή πόσα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο για να εργαστούν.
Όχι, όλοι αυτοί οι δείκτες, δε σημαίνουν τίποτα για την «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται η ΕΕ και το ΔΝΤ. Είναι καθαρά ανάπτυξη των δεικτών, του χρηματιστηρίου, των τραπεζών και των ισολογισμών.
H «ανάπτυξη» αυτή λοιπόν, δεν πρόκειται να έρθει αν δεν αξιοποιηθεί η δημόσια περιουσία που αξίζει 250 έως 350 δισ. ευρώ. Αυτό κρώζουν νυχθημερόν τα παπαγαλάκια στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Οι ακριβοπληρωμένοι σχολιαστές που έχουν γίνει αυτόκλητοι τιμητές του δημόσιου βίου, αλλά χαριεντίζονται στα παράθυρα, ή στα ακριβά μαγαζιά, μαζί με εκείνους που περνούν γενεές δεκατέσσερις.
Τι σημαίνει «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας; Μα, το απλούστερο: ξεπούλημά της, όσο όσο, σε όποιον προσφέρεται να μας «απαλλάξει» από αυτή. Και δυστυχώς, αυτό δεν αφορά τον κάθε μικρομεσαίο. Αφορά μόνο μεγάλες επιχειρήσεις, μεγάλους “επενδυτές” όπως λέγονται οι νέοι παγκόσμιοι άρχοντες. Αυτοί που θα πάρουν τον ΟΣΕ σε τιμή όσο κοστίζουν πέντε συρμοί και θα μας φορτώσουν μερικές χιλιάδες άνεργους σιδηροδρομικούς.
Επειδή, το τελευταίο διάστημα κάνουμε διαρκώς τον παραλληλισμό με την Αργεντινή (τον έκανε και το ίδιο το ΔΝΤ την Κυριακή!), εκεί, μαθαίνουμε ότι ξεπούλησαν τη δημόσια επιχείρηση πετρελαίων (YPF) για τίμημα που ισοδυναμούσε με τα έσοδα – κοτζάμ! – 9 μηνών. Θυμηθείτε το αυτό την επόμενη φορά που θα ακούσετε για «αξιοποίηση της ΔΕΗ» ή για είσοδο των ιδιωτών σε αυτή, ώστε να υπάρχει ανταγωνισμός.
Ξεπούλησαν τον δικό τον Αργεντινό ΟΣΕ, απολύοντας 80.000 εργαζόμενους, δανειζόμενοι 700 εκ. δολάρια για να πληρώσουν τις αποζημιώσεις. Για να ρημάξει και να υποτετραπλασιαστεί το μήκος των γραμμών που εξυπηρετούσε τη χώρα. Κρατήσανε κι εκεί τα “επικερδή” δρομολόγια. Σας θυμίζει κάτι;
Εμάς, δυστυχώς, όλο και περισσότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι κόσμια.